ΤΟ ΑΠΟΘΕΜΑ

Κρατώ την κόψη

κρατώ το ποίημα

δικό μου κοίλο 

με την αίσθηση,

την παραίσθηση,

το απόθεμα χώρων

της πλούσιας λέξης.

Κρατώ την ποιότητα

την πατρότητα

την πνοή

που αλλάζεις

με τον αιώνα.

Μετά τη συνθήκη

μετά την κατάρα

μετά την ηλικία

στη σπορά της νίκης.

Κρατώ την κόψη

της σκλάβας ωδίνης.

Πόσα αρχέγονα

μάτια μαντεία.

Πόσες μάσκες

πέλαγα άλλα.

Κρατώ κατάφορτο

ισότιμο πόθο.

Τις βαθύτερες πληγές

απ’ την πόρνη

απ’ την αγία.