ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΔΕΟΣ

Θέληση που γεννάς ο σαρκασμός

μετράς ψηφίδες που σ’ αγκαλιάζουν

στα άλματα της καρδιάς που ζητάς

τις ευλογίες του όμορου πλήθους.

Στη διαρκή απαίτηση των καιρών

θέλησης σημάδι κι η φωτιά μένεις

χώμα και χρώμα συνεχόμενης ροής

ευθύνη διακριτή βαθύτερης λέξης.

Θέλησης ξεχύνεσαι πρώτη ελπίδα

κι ένα παιδί, ακόμα ωχρό, αφίλητο

που γιορτάζεις, που δεν αντιγράφεις

βωμούς βλέπεις με μεγάλα αστέρια.

Θέλησης κλωστή ταπεινών στιγμή

πλούτος των στοχασμών οικόσημο

κι εύλογο σκίρτημα τόσων σοφών

της ζηλευτής μαστοριάς ιστόρημα.