ΟΣΜΩΣΗ

Σ’ ακούω πάλι σ’ ακούω

φιλάς το λουλούδι που με κρατάς.

Σ’ ακούω πάλι γυρίζεις πένθιμο

είσαι νήμα όλης της αλήθειας

βγαίνεις η κραυγή. Σ’ ακούω

σ’ ακούω στη φλυαρία αυτή

στην έκπληξη πάντα λουλούδι

του Ομήρου σπονδή. Στον έρωτα

που ενώνεις η εικόνα η τίμια

η ρίζα με την ιστορία που έχεις.

Όσμωση και μεγάλους χρησμούς.