ΣΑΝ ΑΥΡΑ

Φύλλα χρυσού  

πηγές πολλές αλλάζουν.

Τόσες παλλόμενες

πληγές μνήμες

γεμίζουν χώμα.

Παρθένες στιγμές

γιορτές σελαγισμών

από κλήρους,

της ίδιας γης,

αφήνουν σημάδια

κόκκους ελευθερίας.

Φύλλα χρυσού

πειστήρια

κι ενός,

μικρότερου θεού,

αφήνουν ασκητές

μνήμης ζιζάνια

και κρίματα.

Όψεις θύελλας

                             σαν βδέλλες πολλές

πιο πολλούς καλούν

σ’ όλα τα σχήματα.

Φύλλα χρυσού

μνήμες εγχάρακτες

ιαχές από μια θηλή.

Από άλλα κρυφά

πέπλα κρέμονται.

Από ένα ταίριασμα.

Κι εσύ

πώς ρηγματώνεσαι

ένα χρυσό δοξάρι;