ΝΕΑ ΙΘΑΚΗ(συνέχεια)

                         -22-

Οι βεβαιότητες με τόσους μνηστήρες

τα ψηφία αιώνων που σε παρακινούν

η κάθε σκιά του σαρκασμού με έριδες

που μας θυμούνται,  που μας τιμούν

σαν ένοχους μεταπράτες. Ακόμα σιγούν

και οι μορφές, που σε ακολουθούν

με κάθε μήνυμα, με κάθε δίλημμα

κι ο λόγος νέος να κουβαλάς δύναμη

στην τέχνη των πιο ελεύθερων σκοπών.

Οι αλληγορίες να σε αγγίζουν αιώνες

και μετά από κάθε ημέρα των παθών.

Μοιάζεις με κάτι μαύρες πεταλούδες

που δρουν και σα δόξες σημαδεύουν

κάθε πρωί ακόμα πορφύρα τόσο αγνή.

Έχεις ξημερώσει με μια άλλη ημέρα

μένεις η παλιά ευχαρίστηση αρετή

ως το φως της πιο μεγάλης εσοχής

μέσα στο δωμάτιο με τους ρόδακες

στα ολόχρυσα κειμήλια όλης της ζωής.

Όπου φαίνεσαι, όπως κι αν φαίνεσαι

της αμέλειας δεν είσαι ακόμα έρμαιο.

Τόσοι σε αγάπησαν και σε πολέμησαν

αντάλλαξαν τα δικά τους θαύματα

και σε προτίμησαν κλειστή φυλακή.

Πολλοί μισητοί και ερμαφρόδιτοι

κρατώντας διαρκώς χρώματα άρνησης

τα πάθη σου στα σκοτεινά τραγούδια.

Άνθρωποι έφθασαν με την ίδια σχεδία

οι μαύρες πεταλούδες μνηστήρες ζωής

τώρα που ολοκληρώνονται οι βασιλείες.