Ρ Ο Τ Α    Τ Ω Ν    Ε Ρ Α Σ Τ Ω Ν

Τα  ζήτω  όπως  τα  έργα

ώρες  λυπημένες  κι  οι  ημέρες  τους

τα  χαίρε  στους  κρίνους  δε  μισούν

όλα  μπροστά  στο  χώμα  και  στο  χρώμα

με  την  όψη  της  ίδιας  θύελλας   ζουν

μπροστά  στο  παλάτι  ο  λόγος  τα  ζητάς

στη  λάμψη  των  αυλητών  που  ακολουθούν

                             προδίδονται οι  μιμήσεις  απ’  το  αρχείο

και  του  μέλλοντος  εικόνες  έτσι  μαγικές.

Τα  ζήτω  απειλή  για  τους  επιγόνους

και  των  θεών  η  ιστορία  να  καμώνεσαι

να  ζητάς  εσύ  την  ακρίβεια  της  ρότας   

να  υψώνεται  η  Αργώ  το  ένδοξο  καράβι

η  ανοιχτή  πληγή  μέσα  σε  κάθε  δρόμο

απ’  το  μέγεθος  άλλων  μεγάλων  θαλασσών

απ’  το  κέρδος  του  ρόδου  που  όλο  φαίνεσαι

όλο  το  μυστικό  της  κραυγής  των  εραστών

όλος  ο  πόλεμος  που  όλους  μας  αγάπησες.