ΝΕΑ ΙΘΑΚΗ (συνέχεια)

                                 -5-

Αιώνες οι σαρκοφάγοι βρίσκουν το μαίανδρο

αιώνες οι ηδονές δένονται με τη δεξιότητα

δρόμοι αφήνονται στα χέρια των ανθρώπων

στο φιλήδονο χρυσόμαλλο που τείνουν γενιές

κι οι δρόμοι ολισθηροί με οδηγούς των πόθων.

Αιώνες με το συνεχόμενο ταξίδι να σε πονούν

να εναλλάσσονται μέσα σε ύβρεις και οιμωγές

των ίδιων ποιητών να φορούν το λευκό μανδύα

τα λουλούδια σου ν’ ανθούν ως το άντρο ληστών.

Αιώνες μέσα στη θέαση της πρόσφορης ηλικίας

με ταραχές και σαρκασμό δένονται οι φωλιές

στη φύση πραγμάτων στη φύση των οραμάτων

κι όταν οι σκελετοί υπερέχουν και σημαίνουν.

Με την παρόρμηση της εαρινής καρτερίας

κι η  μπαμπεσιά σαν πεπρωμένο που γυρίζεις.

Αιώνες λουλούδι αιώνες μια ζωή που αγάπησες

της φερέγγυας αλήθειας το γνωστικό γεγονός

πάλι πεπρωμένο μιας πέτρας μιας άκαρδης.

Σκιάς πέλμα δεν αργούν κραυγές μυθιστορίας.

Αιώνες η λάμψη βρίσκεις χώρους ελεύθερους.