ΧΩΡΙΣ ΜΑΣΚΑ

       

Στην εξορία με όρους ελεύθερη ζωή

βαθύ χρώμα μας φέρνεις

στα υψηλά τείχη

με την υψηλή τέχνη

νεότερη φήμη με τη νεότερη αφορμή.

Με μια ακόμα παγίδα που χάνεσαι

η ζώσα ιστορία

η ζώσα πατρίδα.

Με όλους τους όρους μερίδια ονείρου

θέλουν οι θηλές

οι χίμαιρες να ξυπνούν.

Στην εξορία με όρους ελεύθερη ζωή

ανάμεσα στο πέλμα οφειλετών

ανάμεσα στο χάσμα

οι λέξεις που πόνεσαν

οι ρίζες με τα χρώματα

οι ρίζες με τα σώματα.

Κόκκινες οι θηλές

αψευδείς οι μάρτυρες

των αιωνίων κόσμων

κι οι μαύρες νυχτερίδες

λογαριάζουν τα δικά μας σωθικά.

Με το έργο Προμηθέων

αλλόκοτη φωτιά

κι ο φυλακισμένος νους

ο ευσπλαχνικός

στο σύνολο με δοξασμένο πρόσωπο.

Με το φανερωμένο οικόσημο

στη μεταβολή της ροής

στο μέτρημα

με την παράξενη αφή

του πιο καινούριου λόγου.