ΙΔΙΟΣ Ο ΠΟΡΦΥΡΑΣ

Βρίσκω τον ποιητή

το δικό του πόρφυρα που λάμπει.

Βρίσκω τον ποιητή

τους κόρφους που άρδεψαν

απ’ τη θεία δικιά του γαλήνη.

Είναι μόνος με της θάλασσας το γέλιο.

Βρίσκω τον ποιητή

το συλλογισμό των ψυχών

την αμέτρητη αθάνατη γραμμή

που οι πηγές δε έχουν μνήμη.

Βρίσκω τον ποιητή
τον πόρφυρα και τη φλόγα

των ματιών το βάλσαμο

που έρχεται από βαθειά

σα δώρο στο δάκρυ.

Με καθε συλλογισμό 

με το άνοιγμα 
με την προσδοκία

για το συμπαντικό 
συνολικό αρμολόγημα

Βρίσκω τον ποιητή

με ζωή και με θάνατο.