ΟΙ ΒΑΣΙΛΙΣΣΕΣ



  Στολισμένες βασίλισσες ομορφαίνουν

  με τα πρώτα δικά τους όνειρα

  με τα πρώτα δικά τους πάθη.

                                    

                                      Μνήμες της τέχνης που πλάθονται

  κι οι αμέτρητοι ακρωτηριασμοί. 

  Με δάκρυα της ελευθερίας χάνονται

  στη θέληση των πρώτων  

  στη θέληση των τελευταίων.

  Στολισμένες οι βασίλισσες συγχωρούν

  μετά το θάνατο των ξένων σωπαίνουν.

                                    

                                      Επάνω στην υψηλότερη ζωφόρο

  άλλοτε ιδιότροπες και αλλόκοτες    

  άλλοτε ιδανικές με τον έσχατο πόνο

  νιώθουν τα χρώματα μεγάλης πομπής.

                                      Έρημες του στέμματος μένουν οι λέξεις

  έρημες κι αμέτρητες μας ξανακαλούν.

                               

                                      Στο βηματισμό κι οι ελπίδες του αίματος.  

                                      Στολισμένες οι βασίλισσες βαραίνουν

  με το ξημέρωμα της τύψης υποφέρουν. 

                                    

                                                          Οι  βασίλισσες    

                                                     οι αθώες βασίλισσες!

                                                                     

.