ΛΥΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ

Τόσο ψηλά ο Άδωνις 

στην κρύπτη η ηδονή  

με το  αίνιγμα ζεις.

Φωτίζομαι με τη λέξη.

Θεοί που με νιώθουν 

που δε με αλλάζουν

κι η παλίρροια πηγή 

ροδίζεις βαθιά πληγή.

Επιμένω να ρωτώ 

για τη μεγάλη λάμψη

για τη λευκή σημαία. 

Στιγμή κάθε εμπόδιο 

ο σπόρος που κουβαλώ.

Ως την άνοιξη εχεμύθεια.

Φωτίζουν οι αιώνες 

νοσταλγούν

νιώθουν στη συνθήκη 

αλλάζουν

οι αισθήσεις κι οι παραισθήσεις. 

Φως των θεών

στη μαγεία του μέλλοντος

που με απειλείς

με την έπαρση ομορφιά

και η σκιά σου

με τους σωρούς ερειπίων.

Για μένα ατέλειωτη πράξη

είσαι ο δρόμος της ευχής

χώρος του φωτός που τολμώ

κι ο ευτυχής Άδωνις ένας.

Τόσο ψηλά φως λυτρωτικό.

Λέξης αρχή και παρηγόρηση

φήμη των ηδονικών ουρανών