ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ

Έχω το σώμα μου

έχω τη βαθειά δόξα

έχω με τόσα τέλεια

ενός τάφου τα μάτια.

Μ' ακολουθούν ειρμοί

με το μεγάλο σεισμό

γύρω απ' την ύλη

γύρω απ' το είδωλο.

Λέξεις που με κρύβουν

που ακούν θανάτους

κι όπου γερνούν μέσα

σε χυμούς της καρδιάς.

Νικούν δρόμους μεγάλους

κι όπου δεν προσπερνούν

της Πυθίας τους χρησμούς.

Έχω το σώμα μου

έχω το σώμα σου

έχουμε λέξεις μύριες

εμπόδια πολλά γι' αυτές.

Έχουμε την παρακαταθήκη

τον έπαινο των αθώων.

Έχουμε τους φταίχτες

έχουμε τους μιαρούς

 στην παραχάραξη αγώνων.

Τιμή για το πρόπλασμα

τιμή για το φανερό

της θάλασσας αναφιλητό.

Με τη γύμνια μ' αγγίζεις

με την άκρα ταπείνωση

των ειδών της ευδαιμονίας.

Τώρα επιμένεις μπροστά

μακελάρης σαν το σκιάχτρο

τόσο επηρμένος

στο βάθος ενός χαυνωμένου.

Έχω το σώμα μου

και σαν ελεύθερος σκοπευτής.