Στο φίλο μου Νίκο Βαραλή με πολλές ευχές
                    για μέρες λαμπρές και δημιουργικές


                                ΤΟ ΘΕΛΓΗΤΡΟ
                   

                  Zω και υπομένω
                  με τη σκέψη των ηδονών της χώρας.
 
                  Ζω στον πλούτο απ' το δικό σου ταξίδι
                  κάθε στιγμής κάθε ώρας στ' αλλόκοτα μέρη
                  όπου η μοναξιά και της μοίρας το παιχνίδι.
                  Όταν πρώτος χάνομαι με τόση ντροπή
                  όταν οι αλήθειες των αρχών οι ορισμοί
                  όταν η αγνότητα η αγιότητα της πνοής
                  παίρνουν με την περιστροφή των δαιμόνων.

                  Ζω και υπομένω
                  με την απορία των ήλιων του κόσμου
                  με τα φεγγάρια που όλα μαζί διατείνονται
                  διακρίνονται στο όνειρο που κυριαρχείς
                  και στην κάθε στημένη αφύσικη ώρα.

                  Όταν το βλέμμα σου σπινθηροβόλο
                  με περισσότερους τώρα να θυμάσαι
                  δήμιους της ζωής
                  δήμιους στο απόσταγμα.

                  Ζω και σε περιμένω
                  αληθινά τα μαχαίρια πρώτα
                  και τόσων ιχνευτών η πορεία
                  τόσων χρυσών ελπίδων
                  όλη η αποσβολωμένη μέρα.

                  Άλλα βότσαλα μένουν στο χρόνο
                  άλλα πάνω στο κατοπινό δώρο
                  κι άλλες της ποίησης οι αφορμές
                  όλες χτίζουν το μεγάλο παλάτι.
                  Αχτίδες και όνειρα που με οδηγούν
                  με την πικρή τους γλώσσα
                  με τη γραμμή του θρήνου.

                  Ζω και υπομένω
                  βαθειά σταγόνα
                  διάπυρη επιστροφή.




                         ΤΑΙΡΙΑΖΕΙΣ



                  Από τέχνη άλλη τέχνη
                  ο οινοχόος που μετράς
                  ταιριάζεις με το άρωμα.

                  Κι εσύ το πιο αληθινό
                  το πιο μεγάλο πέλαγος
                  στοιχίζεσαι στη μνήμη.