ΑΓΝΗ ΔΕΣΜΕΥΣΗ

Όταν γυρίζεις η μοναξιά όπως εδώ της Πηνελόπης

οι πληγές ανοίγουν με την αρμύρα της θάλασσας.

Όταν γυρίζεις η μοναξιά και με τον άλλο άνθρωπο

και με τον άλλο οδηγό του τυφλού ακόμα κόσμου.

Όταν γυρίζεις η μοναξιά να γίνομαι το γιασεμί σου

και της υπόθεσης το άρωμα του εχθρού ή του φίλου.

Όταν γυρίζεις η μοναξιά ξαναβουτάς στο πέλαγος.

Με πρόθυμο το κορμί και ικανότερο το φως δείχνεις

όλη την άκρη όλη τη μέθεξη και της νέας μητέρας.

Με πρόθυμο το κορμί και ικανότερο το φως ανοίγεις

στα πιο λαίμαργα στήθη και στην αμείλικτη ημέρα.

Με πρόθυμο το κορμί και ικανότερο το φως χαλκεία

και ύποπτα σκηνικά σε εδώλια που μένουν χαμένα.

Με πρόθυμο το κορμί και ικανότερο το φως υποφέρω

μιας άνοιξης μεγάλο σχήμα στο διψασμένο λουλούδι

εντός του άβατου και ανθοφόρου καιρού η δέσμευση

ενώ γερνούν ώρες πολλές ώρες δουλειάς ευνοημένες.